Έλεγχοι εγκυρότητας ηλεκτρονικών υπογραφών / σφραγίδων

1. Εισαγωγή

Το ζήτημα “εγκυρότητας” ηλεκτρονικών υπογραφών είναι πολυσύνθετο και συνδυάζει τόσο τεχνικά όσο και νομικά στοιχεία.
Ένα ψηφιακό ή ψηφιοποιημένο έγγραφο μπορεί να φέρει “ψηφιακή υπογραφή”, “ηλεκτρονική υπογραφή”, “σκαναρισμένη υπογραφή”, και άλλες μορφές με διάφορες ονομασίες.

2. Νομική ισχύς

Από όλα τα “είδη” ηλεκτρονικών υπογραφών που αναφέρονται στον Κανονισμό eIDAS, ΜΟΝΟ η “Εγκεκριμένη Ηλεκτρονική Υπογραφή” έχει νομική ισχύ ισοδύναμη με την ιδιόχειρη υπογραφή ενός Φυσικού Προσώπου, και αναγνωρίζεται ως τέτοια σε όλα τα κράτη μέλη, σύμφωνα με τα όσα ορίζονται στο Άρθρο 25 παρ. 2 του Κανονισμού.
Όσον αφορά τα υπόλοιπα “είδη” Ηλεκτρονικών Υπογραφών (“μη-Εγκεκριμένες ηλεκτρονικές υπογραφές”), σύμφωνα με το Άρθρο 25 παρ. 1 του Κανονισμού
«δεν απορρίπτονται η νομική ισχύς και το παραδεκτό της ηλεκτρονικής υπογραφής ως αποδεικτικού στοιχείου σε νομικές διαδικασίες μόνο λόγω του γεγονότος ότι είναι σε ηλεκτρονική μορφή ή ότι δεν πληροί όλες τις απαιτήσεις για τις εγκεκριμένες ηλεκτρονικές υπογραφές».
Ο Ν. 2727 στο Άρθρο 50, ορίζει τη Νομική ισχύ ηλεκτρονικών υπογραφών και σφραγίδων με αναφορές μόνο στις “Εγκεκριμένες Ηλεκτρονικές Υπογραφές”.

Τέλος, σύμφωνα με την Εφαρμοστική Απόφαση (ΕΕ) 2015/1506, αναγνωρίζονται μόνο τέσσερα είδη ψηφιακών υπογραφών/σφραγίδων ως ικανά σε σχέση με τον Κανονισμό eIDAS για να χρησιμοποιηθούν ως Προηγμένες/Εγκεκριμένες Ηλεκτρονικές Υπογραφές/Σφραγίδες. Ακολουθούν τα είδη υπογραφών και οι εκδόσεις των αντίστοιχων Προτύπων που τις περιγράφουν:
● XAdES (ETSI TS 103 171 v.2.1.1.)
● CAdES (ETSI TS 103 173 v.2.2.1.)
● PAdES (ETSI TS 103 172 v.2.2.2.)
● ASiC (ETSI TS 103 174 v.2.2.1.)